شعر، زبان و اندیشه رهایی

کتاب شعر، زبان و اندیشه رهایی، اثری نوشته ی فیلسوف بزرگ آلمانی، مارتین هایدگر است که اولین بار در سال 1971 به چاپ رسید. این کتاب که از مجموعه ای از مقالات تشکیل شده، دربردارنده ی متون ارزشمند هایدگر درباره ی هنر، نقش آن در زندگی انسان و فرهنگ، و رابطه اش با تفکر و حقیقت است. کتاب شعر، زبان و اندیشه رهایی، اثری ضروری برای هر کسی است که به فیلسوفان بزرگ علاقه مند است و نشان می دهد که هایدگر را علاوه بر تفکرات فلسفی بی نظیرش، باید به خاطر پرداخت های روشنگرانه اش درباره ی شعر، زبان و ارتباط بنیادین ما با جهان مورد تحسین و تمجید قرار داد. این کتاب جاودان، برخی از تأثیرگذارترین و جریان سازترین مقالات هایدگر را در خود جای داده و پنجره ای است رو به ذهن یکی از درخشان ترین متفکرین عصر مدرن.

در پشت جلد کتاب آمده است :
اندیشیدن-در-رهایی به معنی رویکردی نسبت به چیزهاست که با اجتناب از پیش‌داوری و اعمال منش تهاجمی، چیزها را در آنچه هستند آزاد می‌گذارد. در این گونه اندیشیدن از منش استیلاجویانه در تاویل و تفسیرهای رایج احتراز می‌شود
هایدگر Glassenheit را تفکر تاملی می‌نامد. این گونه تفکر از تعیین‌کنندگی اراده معطوف به قدرت فارغ است و به جای آن در معنای آنچه هست تامل می‌کند.
اندیشیدن-در-رهایی متضمن رو گشودن نسبت به آنچه در پیرامون ما (فی نقسه در حالت طبیعی خود هست) می‌باشد. Glassenheit یعنی رها گذاشتن، یعنی امکان خود ماندن و نه غیر خود شدن.

مجموعه مقالات عبارتند از:
۱-عمارت، سکونت، فکرت
۲-چیز
۳-انسان شاعرانه سکنی می‌کند
۴-زبان
۵-منشا اثر هنری
۶-چرا شاعران؟
۷-متفکر چونان شاعر.